Bir önceki bluzla aynı kalıptan diktim. Takdir edersiniz ki bir dikiş sever olmam, aynı zamanda kalıp çıkarmayı sevmemi gerektirmez. Madem o kadar emek çekip bir kalıp çıkardım, bir kaç tane kıyafeti bununla dikebilmeliyim.
Önceki yazımda da kalıbın biraz bol olduğunu söylemiştim. Abartmıyormuşum değil mi? Bir de ne gerekse önünü arkaya göre 10 cm kadar kısa kestim. Yanlardan zaten birazcık daha içeri girmiştim. Daha fazla kalıpla oynamak yerine bir de kemerle denemeye karar verdim. Kemerlere veda edeli epey seneler oluyor. Ama sevip de atamadığım bir kaç kemerim hala daha dolabımda duruyormuş, onlardan birini kullandım fena da olmadı sanki. Belki önünü kısa kesmeseydim, beline bebe lastiği de geçebilirdim.
Bu kalıbın en güzel tarafı yakası bence. Zaten fazla da bir numarası yok. Kumaş ve desen de güzel olursa, değmeyin keyiflere. Kumaşlar yine bursakumaspazari adresinden gelenlerden. Puantiyeleri bir arada kullanmak istedim burada. Çünkü kumaşlar da renkler de tam uygun.
Hafta sonu pek bir şey yapabilir miyim, bilemiyorum. Aslında niyetim, kabanlık mantoluk kumaşlarımı dikip dolabı hacimce azaltmaktı ama elim bir türlü gitmedi. Sanırım yaka kısmındaki kumaş katlarının oluşturduğu kalın yerden korkuyorum, zorlanıyorum o kısımda çünkü. Ayrıca en yakına aldığım hedeflerimden biri de bir kaç tane baharlık ceket dikmek. Proje, proje, proje...Keşke bunları hemen icraata dökebilsem.