Önceleri hava geç kararıyordu. Akşam gün batımları bir şölen gibiydi. Gökyüzünde feri çoktan geçmeye başlamış olan Güneş, bulutlarla dans ediyordu. Bana da her fırsatta acemice deklanşöre basmak düşüyordu.
Sonra Güneş daha isteksiz ve az görünmeye başladı. Bulutlar krallıklarını ilan etmeye hazırlandılar; toparlandılar, bir araya geldiler, güçlerini birleştirdiler, renklerini belli ettiler. Coşmaya, azmaya çok hazırdılar. Şu görüntüleri çektiğimin 10 dakika öncesinde, gökyüzünde çok daha müthiş manzaralar vardı ama trafik yoğundu, size gösterecek bir şey yok maalesef, hepsi benim hafızamda. Ancak boş yola gelince, sizler için bu kadarını kapabildim yükseklerden. Haaa, hemen alttaki fotoğraf için, "bir UFO görüntüledim" desem olmaz mı? Olur bence, olur olur...
Sonra bu sabah uyandığımda karşıdaki dağlarımıza kar yağmış olduğunu gördüm. Birden sevinesim geldi. Hemen makinaya sarıldım ama gürültü yapıp eşimi uyandırmak istemedim. Üst kattan daha güzel göründüğüne emin olabilirsiniz. Aşağıdakiler yolda yer seviyesinden çektiklerim.
Bence manzaranın en baba elemanı dağlardır. Her mevsim güzeldir dağlar. Her açıdan, her yüksekliğiyle, her kıvrımıyla güzeldir.
Kış geldi ağır ağır. Fark ettirmeden, sessizce, sinsice... İçimiz yaz olsun sıcak sıcak, kış dışarda kalsın.